- namusla
- честно, добросовестно.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
namusla
Смотреть что такое "namusla" в других словарях:
namus — is. <ər.> 1. İnsanın öz şəxsi və ictimai davranışını təyin edən mənəvi və əxlaqi prinsiplərin məcmusu; şərəf, qeyrət, heysiyyət. <İmamverdi:> Bəy, namus bir bəyzadələrdə deyil, kasıb küsubun da özünə görə namusu var və namusum da məni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Hüseyin Rahmi Gürpınar — (August 17 1864 ndash; March 8 1944) was a Turkish writer and politician. BiographyGürpınar was the son of a family close to the Ottoman court, born in Istanbul. Having lost his mother at an early age, he was sent to Crete where his father was an … Wikipedia
namuskaranə — ə. və f. namuslu adama yaraşan surətdə; namusla … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayraq — is. Uzun və nazik bir ağacın baş tərəfinə rəbt edilmiş və adətən üzərində dövlətin, yaxud hərbi və ya ictimai təşki latın xüsusi əlaməti – nişanı çəkilmiş bir və ya müxtəlif rəngli qumaş parçası. Parlaman üstündə üçrəngli bayraq; Çarpırdı ruzgara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığırmaq — f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı. Ə. Vəl.. // Çığıra çığıra demək, bərk səslə demək. Polad çığırdı ki: – Mən bu dünyada; Yaşadım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halal — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən (haram əksi). // köhn. Kəbinli, nikahlı; qanuni. Əsmər yenə şəriətin hökmüncə <Məmmədbağırın> halal arvadı olub qalırdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoqqa — 1. is. <ər.> 1. Əl zirəkliyi ilə çıxarılan cürbəcür oyunlar. 2. məc. Kələk, fırıldaq, fənd, hiylə. Bu nə hoqqadır? Hoqqası baş tutmadı. Başdanayağa hoqqadır. – <Salamov Bahadır bəyə:> Hamısı badalaqdır, bütün hoqqalar mədənlər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kişi — is. 1. Cinscə qadının əksi. Arvad üzlü kişidən, kişi üzlü arvaddan əlhəzər. (Ata. sözü). <Rüstəm bəy:> Mən gözümün ağıqarası olan bir qızımı, bax bu kişiyə ərə verirəm. Ü. H.. Bu gün kişilərdən daha çox arvad var idi. T. Ş. S.. 2. Ər. Onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
